Το βάθος της αδιαφάνειας και της διαφθοράς επί εποχής Τουρκοκρατίας
και μετά
Από το ΣΚΥΡΙΑΝΩΝ ΣΥΣΣΩΜΑΤΩΣΕΙΣ του Μάνου Φαλτάϊτς 1976
Βλέπε ιδιαίτερα στις σημειώσεις 6 α β γ δ και 7, όπου
Σήμερα, από πλευράς ιδιοκτησίας (σ.σ. επί της ουσίας είναι δικαίωμα βοσκής θρεμμάτων επί αλλότριου εδάφους) , οι μάντρες χωρίζονται στις έξης κατηγορίες
*1 α) Στις μάντρες της μονής του Αγίου Γεωργίου στο βουνό (Κοπρισές - Άρη).
Η εκμετάλλευση της χορτονομής αυτής (Βουνό), παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον , τόσο λόγω του μεγέθους της -καταλαμβάνει το εν πέμπτον περίπου ολόκληρου του νησιού- όσο και λόγω της ιδιοκτησίας των κοπαδιών που βόσκουν σ' αυτή.
Το μοναστήρι έχει (είχε) ένα πολύ μεγάλο κοπάδι - ο θρύλος και η φαντασία των Σκυριανών το θέλει να είναι πάντα 1001, ούτε λιγότερα ούτε περισσότερα. Συγχρόνως, στην ίδια μάντρα βόσκουν και τα κοπάδια 30 - 40 τσοπάνηδων, που δίνουν ενοίκιο στον «καλόγερο» τον εκάστοτε διαχειριστή της περιουσίας του μοναστηριού.
Στη μάντρα αυτή, κουμάντο κάνει ο καλόγερος μέσω του εκάστοτε ψυχογιού του, που είναι και ο γενικός κεχαγιάς των κοπαδιών της χορτονομής.
Οι ενοικιαστές τσοπάνηδες, δίνουν στον καλόγερο τα «τοπιάτικα» καθένας χωριστά.
Η συνύπαρξη των μοναστηριακών κοπαδιών με ιδιωτικά, υπάρχει μόνο στις Κοπρισές και σε καμία άλλη μοναστηριακή μάντρα.
Στις Κοπρισές είναι σήμερα 36 τσοπάνοι (το 1976).
*2 β). Στις μάντρες του Δήμου.
Η ενοικίαση των Δημοτικών χορτονομών γίνεται (σ.σ. γίνονταν) βάσει δημοπρασίας. Ο πλειοδότης είναι (σ.σ. ήταν) ο επίσημος ενοικιαστής και υπόλογος απέναντι του Δήμου*
Συνήθως παίρνει (σ.σ. έπαιρνε) μαζί του και σμίχτες, οπότε είναι ο κεχαγιάς των κολλήγων. Οι σμίχτες δίνουν στον ενοικιαστή - κεχαγιά το μερίδιο που τους αναλογεί για ενοίκιο. Είναι μια μορφή επινοικίασης.
*(σ.σ. Τώρα πλέον εδώ και χρόνια το τίμημα υπολογίζετε ανάλογα με τον αριθμό των αιγών και προβάτων που βοσκίζει ο κάθε τσοπάνος.)
γ). Στις μάντρες που ανήκουν σε οικογένειες της Μεγάλης Στράτας.
Είναι η «γνησιότερη» μορφή ιδιοκτησίας από πλευράς αρχικής σχέσης μεταξύ γαιοκτήτη και μάντρας. Ο ιδιοκτήτης δεν έχει δικά του κοπάδια, άλλα ενοικιάζει τη χορτονομή σε ένα μεγαλοτσοπάνη που διατηρεί καλές κοινωνικές σχέσεις μαζί του και με την οικογένειά του.
Ο ενοικιαστής αυτός, που παίρνει και άλλους συνεταίρους, τους «σμίχτες», είναι ο κεχαγιάς της συντροφιάς.
(σ.σ. Είναι οι άλλοτε κοτζαμπάσηδες και προύχοντες, της αδιαφάνειας και της διαφθοράς και σήμερα πολιτικοί μεν αντιπρόσωποι του εκλογικού σώματος, παράγοντες δε εκπροσωπούντες της περιφρούρηση της εποφθαλμιότητας του αντικειμένου της ΓΗΣ)
δ). Στις μάντρες που αποτελούν ιδιοκτησία τσοπάνηδων.
Είναι μια σχέση ιδιοκτησίας σχετικά νέα, που άρχισε από τα μέσα περίπου του περασμένου αιώνα. Μέχρι τότε, οι μάντρες άνηκαν αποκλειστικά στα εκκλησιαστικά ιδρύματα (Μονές Αγίου Γεωργίου*1, Αγίου Δημητρίου*2, Χριστού στο Μαβουρνά, Επισκοπή, εκκλησιαστικά αδελφάτα) και στις οικογένειες του Σκυριανού αρχοντολογιού, της «Μεγάλης Στράτας».
Με τη διάλυση όμως της Επισκοπής και των άλλων εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, πολλά χωράφια και ορισμένες μάντρες, ιδίως της Επισκοπής, ήρθαν σε χέρια ιδιωτών, (σ.σ. κάποιοι από τους οποίους βάση των ενοικιαστηρίων που είχαν με τα εκκλησιαστικά ιδρύματα συνέταξαν συμβολαιογραφικές πράξεις χορτονομής, στη συνέχεια ως και τη δυνατότητα κυριαρχίας και επί του εδάφους ) ενώ άλλες μεταβιβάστηκαν στο Δήμο Σκύρου (προϊδεάζοντας δε και προσβλέποντας στη λήθη του χρόνου στην εσωτερική μετανάστευση, το αδιαχώριστο των χωραφιών λόγο του ακαλλιέργητου στο βάθος του χρόνου, δεν φτάνει μόνο που έκαναν την κίνηση συμβολαιογραφικής πράξης πρόσμιξης του άλλοτε ενοικιαζόμενου τμήματος της άλλοτε χορτονομής του Άη Δημητρίου, στη συνέχεια του δημοσίου και μετά 1929 του Δήμου!! πούλησαν μέρος της καταπατημένης χορτονομής).
Από τότε και μ' αύτη την αφετηρία, ορισμένες*5 τσοπάνηκες οικογένειες ((Μαυρικαίοι κ.λπ.( και αυτοί στη συνέχεια, με κατά συρροή και μεθοδικότητα παραποίησης του πνεύματος του συμβολαίου, και με συγκεκριμένες ένορκα κατατεθέντες ψευδομαρτυρίες, επέκτειναν επανειλημμένα με πλασματικά περιγραφικά όρια την έκταση ακόμη περισσότερο και ?) έγιναν? δικαιούχοι βοσκής θρεμμάτων επί αλλότριου εδάφους? (σ.σ. σήμερα το επίορκο τινών αιρετών πολιτικών αντιπροσώπων του εκλογικού σώματος και δια ιδίου ιδιωτικού συμφέροντος λόγους, τους εκπροσωππύν με κατά συρροή πολιτικές αποφάσεις, συνηγορούν ανάλογα, πότε με παθητική στάση του δεν ξέρω δεν γνωρίζω, αλλά και ενεργητικά εν γνώση των και εν συνείδηση, από θέση και εν δυνάμει με απόκρυψη στοιχείων και από την δικαιοσύνη και από τις δημόσιες υπηρεσίες (ΣΕΕΔΔ) προσφέροντάς τους ελεύθερο πεδίο εκτάσεων και συνέχηση της κατοχής του δημοτικού βοσκότοπου ως και περαιτέρω κάλυψη των επεκτατικών διαθέσεων των καταπατητών).
Αργότερα και στις ημέρες μας, έγιναν και πολλοί άλλοι Ιδιοκτήτες, αγοράζοντας μάντρες από οικογένειες της Μεγάλης Στράτας.*5
Έτσι δημιουργήθηκε μια άλλη κατηγορία τσοπάνηδων, ιδιοκτητών βοσκοτόπων. Συνήθως οι μάντρες αυτές ανήκουν σε περισσότερους συγγενείς, που διαδέχτηκαν τους αρχικούς αγοραστές.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις, αν η οικογένεια είναι μεγάλη, πάνε όλοι μαζί χωρίς να παίρνουν ξένους.
Αν όχι, παίρνουν και ξένους σμίχτες, κατά προτίμηση συγγενείς.
Κεχαγιάς εδώ είναι ο ιδιοκτήτης της μάντρας.
(7) Οικογένειες μεγαλοτσοπάνηδων, που πρωτού αποκτήσουν δικές τους μάντρες, νοίκιαζαν για δικό τους λογαριασμό σαν κεχαγιάδες, είναι κυρίως οι οικογένειες: Μικέ (Μιτσέδες), Μαυρίκου*3 (Μαυριτσάνοι), Φεργάδη (Φεργαδιάνοι), Φτούλη (Φτλιάνοι), Kυριαζή, (Τσυριαζάνοι), Παναγιώτoυ (Καραλήδες)*4, Τραχανά (Τραχανιάνοι)*5, Μαυρογιώργη (Μαυρογιώργηδες)*6.
Δικές μου επεξηγηματικές σημειώσεις
*1) Βουνό
(σ.σ. “... . Θα πρέπει να σας αναφέρουμε επίσης μια άλλη περίπτωση χρησικτησίας από χορτονομή, είναι και η ιδιοκτησία της Μονής Μεγίστης Λαύρας στην περιοχή “Βουνό” Σκύρου. Το δημόσιο έχει μεν χαρακτηρίσει τις περιοχές σαν Δημόσιες χορτολιβαδικές, αλλά η Μονή δικαιώνεται και προβαίνει σε πωλήσεις. Σαν θέμα το οποίο πιστεύουμε είναι εξαιρετικά σοβαρό, πιστεύουμε πως από τη Νομαρχία και το Υπουργείο Γεωργίας θα πρέπει να ξεκινήσει μια πρωτοβουλία και μια απόφαση, ώστε οι δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις να παραμείνουν στο Δημόσιο (σχετ. Το από 16-7-1992 έγγραφο 1462 του Δήμου Σκύρου, σε απάντηση του από 23-6-1992 εγγράφου 13598 της Νομαρχίας. Πια η απάντηση τα μέτρα και η συνδρομή της νομαρχίας στην αγωνία του δημάρχου Τσακαμή)
Εδώ όμως το θέμα, στην περιοχή βουνό, είναι ακόμα πιο σοβαρό και επιτακτικό η έρευνα και διαπίστωση της σχετικής νομοθεσίας, σχετικά με τον χαρακτηρισμό των περιοχών σαν Δημόσιες χορτολιβαδικές. Διότι προετοιμάζετε μεγάλη απάτη κατά του δημοσίου και του δήμου Σκύρου με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαθέτονται για την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
*2) Άη Δημήτρης
Η δε περιουσία της μονής ετέθη υπό την διαχείρησιν της Κυβερνήσεως
Στα 1832 από έγγραφο της επί των εκκλησιαστικών Γραμματείας πληροφορούμεθα ότι το μοναστήρι είναι «σεσαθρωμένον» και κινδυνεύει να γκρεμισθεί. Έτσι «από 25ης Σεπτεμβρίου 1833 ελλείψει επαρκούς αριθμού μοναχών κατηργήθη, η δε περιουσία της μονής ετέθη υπό την διαχείρησιν της Κυβερνήσεως»
Ερώτημα προς διερεύνηση στο ΥΠΕΧΩΔΕ ?
Είναι εν γνώση της υπηρεσίας η διαχείριση της περιουσίας από την Κυβέρνηση?
Είναι καταγεγραμμένη στα αρχεία της?
Είναι καταχωρημένη στο κτηματολόγιο?
Πως τη διαχειρίστηκε, και πως διαχειρίζεται η Κυβέρνηση την περιουσία του Άη Δημήτρη?
Πως την ελέγχει και πως την υπερασπίζεται από τους εποφαλμιούντες αυτήν
Ερώτημα στον Υποθηκοφύλακα
1) Τι έχει καταγεγραμμένο στα κιτάπια του από τα περιουσιακά του Μοναστηριού κατά το χρονικό διάστημα, πριν και αμέσως μετά, που αυτή περιήλθε υπό την διαχείριση της Κυβέρνησης?
Ερώτημα στο ΝΠΔΔ εκπροσωπούμενου δια του δημάρχου ως προς
1) την καταχώρηση δια συμβολαιογραφικής πράξης του παραχωρηθέντος το 1929 βοσκοτόπου, στο υποθηκοφυλακείο?
2) την συνολική χαρτογράφηση αυτής έστω και επί ορθοφωτοχάρτη.
3) πια επί μέρους εκ του εσωτερικού διαχωρισμού αυτής τμήματα έχει αποτυπώσει σε ορθοφωτοχάρτη ο δήμος?
4) Ποιοι από τους δημοτικούς συμβούλους έχουν δική τους χορτονομή?
5) ποιοι από τους δημοτικούς συμβούλους είναι συνιδιοκτήτες χορτονομής?
6) ποιοι από τους δημοτικούς συμβούλους έχουν σχέση εκ συγγένειας ή εξ αγχιστείας με δικαιούχους βοσκής θρεμμάτων επί αλλότριου εδάφους, και παρά το λόγο κωλύματος συμμετέχουν σε αποφάσεις διευθέτησης ορίων μεταξύ Δημοτικής και ιδιωτικών χορτονομών? Και δια τον ίδιο λόγο? δεν αποδέχονται έστω και τμήμα της αποτυπωμένης δημοτικής χορτονομής?
(σ.σ. ο δήμος έχει και την υποχρέωση να υπερασπίζει την περιουσία των πολιτών)
α) Αθωωτική απόφαση καταπατητή 2178/03- 14-3-2003 στο Τριμελές Πλ. Χαλκίδας, γιατί? λόγω πολιτικοπαραδικαστικών παρενεργειών και απόκρυψης στοιχείων εγγράφων από το ΝΠΔΔ Σκύρου?
Και γίνετε αυτό παρότι ο καταπατητής υπεξαιρεί με αυτό τον τρόπο έσοδα από τον δήμο, αλλά και στερεί το βοσκοτόπι από τους βοσκούς, που στο Δήμο καταβάλουν το τίμημα χωρίς να έχουν ελεύθερη πρόσβαση με το ποίμνιο τους σε αυτήν.
Αλλά και παρά την ένορκη κατάθεση του τότε δημάρχου Δημητρίου Αγγελή ότι έγινε καταπάτηση στην εν λόγο περιοχή.((σ.σ. η θητεία του ως δήμαρχος είχε λήξει όταν κατέθεσε ως μάρτυρας, παραμένει όμως η ερώτηση, για τη μαρτυρία του, αντιπροσώπευε το δήμο ως δημοτικός σύμβουλος στη συνέχεια, ή εκπροσώπησε με την μαρτυρία του αυτή τους καταπατητές , ο νέος δήμαρχος που ανέλαβε τι έκανε για την προάσπιση της περιουσίας του?
Η βοσκός μη βρίσκοντας ανταπόκριση από το Δήμο, και μέσω συνδρομής της δασικής υπηρεσίας προσέφυγε στη δικαιοσύνη, ενθυμείτε! Ότι ο Δημήτριος Αγγελής ναι μεν κατέθεσε ενόρκως ότι έγινε κάποια καταπάτηση στην εν λόγο περιοχή στην προανάκριση, αλλά στο δικαστήριο είπε ότι δεν ενοχλούν (μ' αυτή τους την ενέργεια?) τον Δήμο ))
β) Επανεπικύρωση της αθωωτικής απόφασης 2178/03 την 10-10-2007 της καταπάτησης, στο Τριμελές Πλ. Χαλκίδας, εξ αφορμής δικής μου μήνυσης Κατατέθη 24-10-2005 αρ. Δικογ. Α05/3832.
Ο ένας λόγος? η εκδίκαση δεν έγινε ως προς την ουσία του θέματος της καταγγελίας μου για την καταπάτηση (σ.σ. οπότε ότι στοιχεία εγώ κατέθεσα δεν ελήφθηκαν υπ' όψι?) αλλά, με την τοποθέτηση του εισαγγελέα, εκδικάστηκε ως προς το κατά πόσο ήταν ορθό το δικονομικό μέρος της απόφασης 2178/03 την 10-10-2007, (σ.σ. αλλά όχι και ως προς το δίκαιο που πρέπει να αποδίδει η δικαιοσύνη), χωρίς προδικαστικές παρενέργειες, (σ.σ. τουτέστιν αποκλείσθηκε και κάθε καλούδικη ή μπορμπουλιάρικη παραδικαστική παρέμβαση κλειστού συναδελφικού δικονομικού κυκλώματος ή παραπολιτικού)
Ο άλλος λόγος? ο καλεσμένος μάρτυρας, πρώην αντιδήμαρχος και νυν και δημοτικός σύμβουλος, που είναι το ίδιο μέλος του δημοτικού συμβουλίου που εξέδωσε δύο ψευδείς βεβαιώσεις, και στη συνέχεια παρέσυρε το δημοτικό συμβούλιο σε ψηφίσματα ομόφωνων πολιτικών αποφάσεων, όπου διατυπώνουν ότι αποδέχονται μεν τα όρια της δημοτικής χορτονομής όπως αυτά αναφέρονται στην από 1955 απόφαση του Δ.Σ. της οποίας τα σημεία των ορίων θεωρούν ασαφή, (σ.σ. εκτός μιας 100 περίπου μέτρων για την οποία ήταν τόσο απόλυτα βέβαιοι!), ενώ περιτριγύριζε στο προαύλιο του δικαστηρίου δεν εμφανίσθηκε να καταθέσει όταν έγινε η κλήση του ονόματός του, και είναι αυτός και που στην συνέχεια μπλόκαρε με πρότασή του την αποδοχή από το Δημοτικό συμβούλιο του επί ορθοφωτοχάρτη αποτυπωμένου σχεδιαγράμματος, παρά και το επί διετίας (2002-2004) μίσθωμα του από το δήμο με χρήματα του δημοσίου ως πρώην αντιδήμαρχος
Ο τρίτος λόγος? Ο πρώην πρώην δήμαρχος, και νυν σύμβουλος, που ενόρκως δήλωσε το 1999 ότι έγινε κάποια? (σ.σ μιλάμε για χίλια και στρέμματα!) καταπάτηση, στην εν λόγο τοποθεσία, όταν εκ νέου καλείτε για μάρτυρας δηλώνει εγγράφως προς το δικαστήριο ότι, δεν ξέρω δεν έχω να πω τίποτα!
Μιλάμε για την απόλυτη απιστία και συνεργεία σε υπεξαίρεση και απάτη κατά του Δημοσίου!!!
Δηώ και η προς εμένα, απορίας ερώτηση του προέδρου του Δικαστηρίου? αν ήξερα η τι πιστεύω γιατί βγήκε αθωωτική η 2178/03 απόφαση την 14-3-2003, ως και η τοποθέτηση, “αφού δεν ενδιαφέρεται ο Δήμος”. Και τούτο παρά το ενδόμυχο της ερώτησης, “μήπως είναι σαν της γνωστές περιπτώσεις που κάποιος δημιουργεί πρόσβαση για να επεκταθεί?”
Οπότε καλέστηκα ως μάρτυρας δικονομικής ανασκόπησης γεγονότος του παρελθόντος χρόνου, του οποίου εκ των υστέρων ως θύμα, έγινα και μάρτυρας της απαξίωσης της δικαιοσύνης προς το ΔΙΚΑΙΟ, αλλά και για να συνδράμω σε μια παρωδία αθωωτικής νομιμοποίησης ενός φαινομένου αδιαφάνειας και διαφθοράς που έλαβε χώρα σε παρελθόντα χρόνο, προς διαιώνισή δικαιοβατορικής απόφασης, χωρίς να έχω ενημερωθεί εκ των προτέρων, πριν ξεκινήσω το ταξίδι από τη Σουηδία, για το τι τελικά θα εκδικαστή στην υπόθεση αυτή!
Είναι στην κυριολεξία αυτό που λένε, κάποιοι πατούν σε πτώματα που άλλοι δημιουργούν!!!
Είναι επιτακτικό να παρέμβει το Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. ο Εισαγγελαίας τουΑρείου Πάγου, και να ερευνηθεί κάτω από τις όποιες διαβλητές συμβολαιογραφικές και δικονομικές συγκυρίες, καταπατούν Δημόσιο, Δημοτικό, και ιδιωτικό ιδιοκτησιακό καθεστώς των εδαφών, και τυγχάνουν αποφάσεων δικαστικής “νομιμοποίησης”.
