Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Ο Δήμος Σκύρου απέκρυψε στοιχεία ......

..από το δικηγόρο του, και τη δικαιοσύνη, προς κάλυψη πλασματικών συμβολαίων των καταπατητών στη δίκη Α05-3832 την 27-10-2006

Προς τους κ.κ Δήμαρχο Μ. Χατζηγιαννάκη, πρ. δημοτικού συμβουλίου ..... και πρωην αντιδ. .......
Και άπαντες τους δημοτικούς συμβούλους, τον νομικό σύμβουλο του δήμου έπαρχο και την κ. αγρονόμο
Ως προς τα διαχωριστικά όρια μεταξύ της δημοτικής χορτονομής και κλ. Μαυρίκου.

Η θέση του εγνωσμένου σημείου ‘’Χαλίκι’’ των ορίων της χορτονομής, το οποίο αναφέρετε στο ενδιάμεσο της περιγραφής του συνόλου των ορίων της, στη διαδρομή, *δρόμον Αγίας Παρασκευής, και αγρόν Γεωργίου Νικ. Μπαλάφα, εκείθεν εις θέσιν Χαλίκι αραχώνι όσα νερά χύνοντε προς την Κουρνιότισα, εκείθεν εις κ.τ.λ….*: Η θέση αυτή, ‘’ Χαλίκι,’’ προσδιορίζετε από το όσα νερά χύνοντε προς την Κουρνιότισα όπως αυτό αναφέρετε και στα συμβόλαια της εξ αδιαιρέτου χορτονομής των συμβολαίων
Εν Αθήναι 31-5-1927 Αριθμ.378 Μεταγραφέν εν τόμο 54 αριθμ. 170 του Δήμου Σκύρου την 26-8-1927 και
Εν Πειραιεί 5-7-1941 αριθμ.170 Μεταγραφέν εν τόμω 57 αριθμ.480 του Δήμου Σκύρου την 10/8/1941 αλλά και
στο από 10-1-1966 ιδιωτικό συμφωνητικό, και ενόρκως βεβαιωθέν εν Σκύρο την 12-10-1897 αρ.2793 ενώπιον του εν Σκύρο εδρεύοντος συμβολαιογράφου Γρηγορίου Βαθάκου, το οποίο έχει απόλυτη και άμεση σχέση με το Εν Σκύρο 5-7-1965 αριθ. 3810 συνταχθέν δια την πώληση της χορτονομής συμβόλαιο.

Η θέση του εγνωσμένου σημείου των ορίων της χορτονομής, <Χαλίκι> της ‘‘θέσιν Χαλίκι αραχώνι’’ είναι το αποδεκτό και αναμφισβήτητο σημείο, που πηγάζει από τα ανωτέρω συμβόλαια, τούτο επικυρώνετε και από την έκθεση εξέτασης, την 10 Ιανουαρίου του έτους 2000, του κατηγορούμενου Μαυρίκου Εμμανουήλ Μαυρίκου ο οποίος και γράμματα γνώριζε, αλλά και τα ανωτέρω συμβόλαια, Εν Πειραιεί, 5-7-1941 αριθ. 170, και Εν Σκύρο 5-7-1965 αριθ. 3810, δια του λόγου του, τω αληθές επικαλείτω, αλλά ουχί τω εκ του νόμου δικαιώματος παραιτούμενος, ως μη υπόχρεος την αλήθεια και μόνον να ειπεί, εψεύδετω ενώπιον της δικαιοσύνης όταν την τότε καταπάτηση ως κατηγορούμενος ηρνήθη, αλλά και μέχρι σήμερον μέσω των κληρονόμων έχει διατηρηθεί.

Η θέση του εγνωσμένου σημείου <αραχώνι Γεωργίου Ορφανού> το οποίο και αναφέρετε στο ενδιάμεσο της περιγραφής εκ του συνόλου των ορίων της διαδρομής, * δρόμον Αγίας Παρασκευής, και αγρόν Γεωργίου Νικ. Μπαλάφα, εκείθεν εις θέσιν Χαλίκι αραχώνι όσα νερά χύνοντε προς την Κουρνιότισα, εκείθεν εις αγρόν Καββαδίνη (χωράφι) το κάτωθι μέρος, εκείθεν εις αγρόν (χωράφι) Γεωργίου Λιό, εκείθεν αραχώνι Γεωργίου Ορφανού εις θέσιν Αντωνιού κονάκια Μαργέτη* αυτή προσδιορίζετε από την πορεία προς το χωράφι Γεωργίου Λιό και τα κονάκια Μαργέτη, και ουδέν έχει να κάνει με το εκ παραδρομής η κατόπιν λανθασμένης περιγραφής των ορίων στο συμβόλαιο 3564/21-12-1989, και εν συνεχεία στο συμβόλαιο 8196/6-9-2004 της αποδοχή κληρονομιάς των κληρονόμων Εμμ. Μαυρίκου,

Η θέση του εγνωσμένου σημείου των ορίων της χορτονομής, <αραχώνι Γεωργίου Ορφανού> είναι το αποδεκτό και αναμφισβήτητο σημείο που πηγάζει από τα ανωτέρω συμβόλαια, τούτο επικυρώνετε και από την έκθεση εξέτασης, την 10 Ιανουαρίου του έτους 2000, του κατηγορούμενου Μαυρίκου Εμμανουήλ Μαυρίκου ο οποίος και γράμματα γνώριζε, αλλά και τα ανωτέρω συμβόλαια, Εν Πειραιεί, 5-7-1941 αριθ. 170, και Εν Σκύρο 5-7-1965 αριθ. 3810, δια του λόγου του τω αληθές επικαλείτω, αλλά και ουχί τω εκ του νόμου δικαιώματος παραιτούμενος, ως μη υπόχρεος την αλήθεια και μόνον να ειπεί εψεύδετω ενώπιον της δικαιοσύνης όταν την τότε καταπάτηση ως κατηγορούμενος ηρνήθη, αλλά και μέχρι σήμερον μέσω των κληρονόμων έχει διατηρηθεί.

Εδώ εύλογα μπορεί κανείς να υποθέσει συνεργεία σε προσπάθεια οικειοποίησης περιουσιακού οφέλους στο βεληνεκούς του χρόνου, καθότι στο συμβόλαιο 3564/21-12-1989 και την αποδοχή κληρονομιάς 8196/6-9-2004 τα όρια της ίδιας διαδρομής, της πορείας των ορίων, έχουν δεξιά αποκλίνουσα πορεία, και δια τον λόγο τούτου επισέρχοντε νέα ονομαστικά σημεία διαστρεβλώσεις ονομάτων αλλά και μετάταξη στη σειρά των σημείων ως εμφένετε στα παρακάτω πλαστά όρια του συμβολαίου του 1989 και αποδεχόμενων το 2004 από τους κληρονόμους.
Αγία Παρασκευή, και ευθεία Κυριαζή Μούτσνο και αγρόν Εμμανουήλ Γ. Ορφανού(κουρεμένου),ευθεία κάτωθεν στεφανιά χαλίκι-ευθεία κρύο νερό*..κ.τ.λ. και πάει λέγοντας
Σε αντίθεση των ορίων του 1927, δρόμον Αγίας Παρασκευής, αγρόν Γεωργίου Νικ. Μπαλάφα, θέσιν Χαλίκι αραχώνι εις τα νερά χύνονται προς την Κουρνιότισα, Καββαδίνη (χωράφι) το κάτωθι μέρος, (χωράφι) Γεωργίου Λιό, αραχώνι Γεωργίου Ορφανού

Είναι καταφανές
1) Πρώτον η αντικατάσταση του σημείου αγρόν Γεωργίου Νικ. Μπαλάφα* από το * και ευθεία Κυριαζή Μούτσνο*
2) Δεύτερον η αποσιώπηση του σημείου *αραχώνι Γεωργίου Ορφανού* ο διαμελισμός αυτού και αντικατάστασή του με το παραπλανητικό *αγρόν Εμμανουήλ Γ. Ορφανού*
3) Η αναδιάταξη των σημείων των ορίων ώστε να προηγείται η λέξη Ορφανού του σημείου *αραχώνι Γεωργίου Ορφανού*
στη σειρά των σημείων των ορίων, από τη λέξη Χαλίκι της θέσις *θέσιν χαλίκι αραχώνι*
4) Το σημείο *θέσιν χαλίκι αραχώνι* εκτός της μετάθεσης του μετατρέπετε σε *ευθείαν κάτωθεν στεφανιά χαλίκι*

Στοκχόλμη 15-7-2006
Αθανασιάδης Ν. Κωνσταντίνος

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008

Για τη γενιά του 4χ700

Χαιρετώ την αυριανή γενιά του 4χ700

Δεν είναι ουτοπία ούτε και απόμακρο μέλλον, απλώς μια κίνηση ΣΑΚ ΜΑΤ,
http://diaploki-diafthora.blogspot.com/

Αλλά και πιο μπροστά χρειάζεται προτροπή των νέων, να μπούνε σε τοπικές κομματικές οργανώσεις για να ελέγχουν της δημοκρατικές διαδικασίες, και να δημιουργούν πολιτική, αλλά και να καθαρίζουν τους κόπρους της διαπλοκής πριν ακόμα αρχίσουν να αφδεύουν την περιουσία από κλεπταποδοχή, στα παιδιά τους, οπότε τα επιφορτίζουν και αυτά στη συνέχεια με μια ανάληψη ευθύνης υπεράσπισης του κλοπιμαίου προϊόντος.

Και γιαυτό πρέπει να ξεκινήσει ένα νέο κίνημα Μάη 68, να νοιώσουν τα γεράκια της διαφθοράς ότι η πολιτική αθυροστομία και μόνον δεν λύνει τα προβλήματα, αλλά και ότι υπάρχει πληθώρα προτάσεων δημιουργικής φαντασίας πέρα από τα βαλτώδη στερεότυπα.

Γιατί διαφορετικά μη περιμένετε το 4χ700 να γίνει πραγματικότητα!

Δέστε στη Σκύρο, το ενεργειακό Κουβέιτ της Ελλάδας, όπου πιθανόν λόγω λάθους χειρισμού ή και αδράνειας, τα ανεμοευρώ (ανεμοδολάρια) θα τα καρπωθούν οι διαιωνιστές της διαπλοκής και θα έχουν αστείρευτη πηγή εσόδων για τη διαφθορά τους
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=31249303&postID=7747574696669510411

Παρότι το έδαφος των εκτάσεων συμμετοχής ως μετοχικό κεφάλαιο του Μοναστηριού έχει χαρακτηριστεί ως δημόσια χορτολιβαδική, η Μονή όμως δικαιώνονταν και προβαίνει σε πωλήσεις (16/7/1992-1462 έγγραφο του Δήμου προς Νομαρχία). "Σαν θέμα το οποίο είναι εξαιρετικά σοβαρό, πιστεύουμε πως από τη Νομαρχία και το Υπουργείο Γεωργίας θα πρέπει να ξεκινήσει μια πρωτοβουλία και μια απόφαση, ώστε οι δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις να παραμείνουν στο Δημόσιο......" ( 16-7-1992/1462 από τον Δήμο Σκύρου , σε απάντηση εγγράφου 13598/23-6-1992 της Νομαρχίας).

Πιο το παραδικαστικό κύκλωμα που κατοχύρωνε δημόσιες εκτάσεις στη μονή μεγίστης Λαύρας εις βάρος του Δήμου Σκύρου?

Μη περιμένετε ο εδώ και οκτώ σχεδόν χρόνια δήμαρχος να ιδρώσει, γιατί ακόμα και σήμερα στην ίδια συχνότητα, είναι συντονισμένος και στα απειράριθμα ίδια μήκη κυμάτων, κολυμπά.

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Αξιότιμε κ. Βενιζέλο

Αξιότιμε κ. Βενιζέλο

Πριν από μέρες σας χαιρέτισα (η μάλλον σας ενόχλησα σε μια ιερή στιγμή του ελεύθερου χρόνου σας) έξω από το θέατρο Ολύμπιον στην πλατεία Αριστοτέλους μετά από την προβολή της ταινίας "EDUARD" και σας ανέφερα για ένα θέμα το οποίο κατά την άποψη μου αξίζει να το προσέξετε ιδιαιτέρως, καθώς ως εκπρόσωπος του κοινοβουλίου αλλά επιπλέων και ως καταξιωμένος νομικός και δη συνταγματολόγος.

Πήρα το θάρρος και πάλι να σας ενοχλήσω ενημερώνοντας σας για ένα στίγμα της «ευνομούμενης πολιτείας» στη Σκύρο.
Με την αναφορά μου αυτή ζητώ την άμεση παρέμβαση σας για να σταματήσει ένα διαρκές, ποινικό αδίκημα διαφθοράς (πολιτικομικτών και πολιτικοεραστών) της πρωτοβάθμιας διαπλοκής, κατά των κατοίκων του νησιού που συντελείτε εδώ και δεκαετίες στο Δήμο Σκύρο, από τους αιρετά εκλεγμένους και μη διαπλεκόμενους παράγοντες.
Είμαι μόνιμος κάτοικος εξωτερικού (Σουηδία) από το 1973 κι ερωτευμένος με τη Σκύρο από την πρώτη μου επίσκεψη στο νησί το 1977. Το 1991 αποφάσισα και το 1992 δι’ αγοράς απέκτησα ένα αγροτεμάχιο.
Στη Σκύρο επικρατεί ένα εθιμικό δίκαιο «εμπράγματο δικαίωμα βοσκής θρεμμάτων επί αλλότριου εδάφους», που στην καθομιλουμένη ονομάζεται «χορτονομή».
Στη Σκύρο υπάρχουν διάφορες περιοχές προσδιορισμένες με σαφήνεια στην περιγραφή των σημείων των ορίων τους, υπάρχουν «χορτονομές» εκμεταλλευόμενες από ιδιώτες, βάση «φιρμανιών» ή συμβολαίων, πρωταρχικώς προερχόμενες από την εποχή της τουρκοκρατίας, που στη συνέχεια, μέσω προικοσυμφώνων και αγοραπωλησιών, έχουν διαμελιστεί και επεκταθεί σε όλο και μεγαλύτερα τεμάχια.
Υπάρχουν δε άλλες «χορτονομές» από τις εναπομείναντες εκτάσεις τις νήσου, καθώς και από Μοναστηριακές περιουσίες που περιήλθαν στη δικαιοδοσία του Δήμου Σκύρου κατά καιρούς, βάση διαφόρων νόμων, εκμεταλλευόμενες από τον Δήμο Σκύρου προς όφελος των Δημοτών και υπέρ των εσόδων του Δήμου Σκύρου.
Εντός των με σαφήνεια προσδιορισμένων ορίων των «χορτονομών» αυτών, υπάρχουν κτήματα υπό την κυριαρχία πληθώρας κατοίκων του Δήμου και του Δημοσίου
Δυστυχώς όμως έχει παρατηρηθεί, σε συμβόλαια αγοραπωλησιών «χορτονομής» ιδιωτών, να παραποιούν επεκτατικός εις βάρος Δημόσιας, Δημοτικής και ιδιωτικής περιουσίας, τα περιγραφικά όρια, με αποτέλεσμα επικαλούμενοι την πλαστότητα των συμβολαίων να:
1) Ταλαιπωρούν με αγριότητα τους ειρηνόφιλους, πράους και δημιουργικούς στην μεγίστη πλειοψηφία, κατοίκους της νήσου Σκύρου.
2) Παρεμποδίζουν το ομαλό της διαχείρισης των τα του οίκου του Δήμου, από τους αιρετά εκλεγμένους αντιπροσώπους του.
3) Είναι γάγγραινα εκθρέμματος διαπλοκής, εις βάρος ιδιωτικής δημοτικής και δημόσιας περιουσίας, με δυνατότητες αμφίδρομα να συμπαρασύρουν ομοφώνως το Δημοτικό Συμβούλιο, σε πολιτικές, ηθικές και ποινικά κολάσιμες πράξεις,
4) Οι διαπλεκόμενοι πολιτικομίκτες πολιτικοεραστές, επικαλούμενοι τα πλαστά τους συμβόλαια περί «χορτονομής», δίνουν και μέσω δικονομικών δικαστικών αποφάσεων, νομικά «αερίσματα» στους Τούρκους, να επικαλούνται ιδία δικαιώματα «αερονομής», όταν παραβιάζουν τον εθνικό μας εναέριο χώρο.

Είναι επιτακτικό με πρόταση νόμου, να καταργηθεί το εθιμικό αυτό δίκαιο, διότι έχει παρεκτραπεί από το σκοπό που υπηρετούσε για τις ανάγκες των τότε καιρών. Τουλάχιστον προκειμένου για τη Σκύρο και ίσως και όχι μόνον, έχει πλέον αναχθεί σε μέθοδο εποφθαλμιούσα οικειοποίηση, ιδιωτικής, δημοτικής και δημόσιας περιουσίας.

Δια του λόγου το αληθές, αν το μήνυμα μου πέσει στην αντίληψη σας και πιστέψετε το δράμα που ζουν εκατοντάδες πολιτών στη Σκύρο, σας λέω μόνον τούτο!!! Ότι η νικηφόρα έκβαση του αγώνα κατά της διαφθοράς, θα στεφθεί με επιτυχία μόνον όταν μπει φραγμός στην πρωτοβάθμια διαπλοκή, και δη ξεκινώντας από την πάταξη του ειδεχθούς κυκλώματος των αιρετών πολιτικοεραστών και πολιτικοομομικτών, που δρουν ως σύγχρονοι εκφραστές «του δικαιώματος της πρώτης νύκτας του γάμου», των φεουδαρχών του μεσαίωνα.

Χωρίς να το ψάξω πιο πίσω στο χρόνο, περιγράφω περιληπτικά σημειώνοντας ότι, υπάρχει συμβόλαιο του 1927 (σ.σ. με ήδη επεκταμένα όρια εις βάρος του Δήμου) όπου καταγράφονται τα σημεία των ορίων ολοκλήρου της χορτονομής, τα ίδια σχεδόν σημεία των ορίων ολοκλήρου της χορτονομής γράφονται και σε συμβόλαιο του 1941, σε αγοραπωλησία όμως μέρους της χορτονομής αυτής το 1965 τα αποσιωπούνε μεν αλλά ρητώς αναφέρετε και παραπέμπει στα προηγούμενα ισχύοντα όρια ολοκλήρου της χορτονομής. Τα αποσιωπούνε και στη γονική παροχή, που έκανε ο αγοραστής του μέρους της εξ αδιαιρέτου χορτονομής το 1965, το 1981 και 1982 στα παιδιά του, παρ’ όλα αυτά όμως ρητώς παραπέμπει στα γνωστά σημεία των ορίων ολοκλήρου της χορτονομής. Σε ιδιόχειρο εσωτερικό διαχωρισμό όμως που έκαναν το 1966, ενόρκως το 1987 επιβεβαιώνουν τα ισχύοντα σημεία των ορίων ολοκλήρου της χορτονομής όπως αυτά αναφέρονται στο συμβόλαιο του 1941, σε συμβολαιογράφο του νησιού.

Το 1989 όμως εμφανίζετε ένας που με πληρεξούσια των δωροληπτών γιων πουλά το αγορασθέν από τον πατέρα τους τμήμα της χορτονομής για λογαριασμό των, στο συμβόλαιο όμως που συνέταξε ο ίδιος συμβολαιογράφος εις τον οποίον ενόρκως βεβαίωσαν τα όρια το 1987 αναγράφονται άλλα αντ’ άλλων ως σημεία των ορίων της χορτονομής.

Μένει το ερώτημα, με βάση την απώλεια μνήμης του συμβολαιογράφου ως προς την προ δύο ετών ένορκη βεβαίωση που του έκαναν και δια λογαριασμό τους αυτός συνέταξε, ποιος έχει ευθύνη και αν εμπίπτει σε ποινικό αδίκημα? Αφ ενός μεν, και δεύτερον αν ο συμβολαιογράφος έχει υποχρέωση να τους ανακαλέσει προς σωστή διατύπωση των αναγραφόμενων σημείων των ορίων ολοκλήρου της χορτονομής.
Η ειδεχθής απάτη έχει και συνέχεια, βιαίως με πασσάλους και συρματόπλεγμα, έχουν επεκταθεί πλέων των πλασματικών ορίων του συμβολαίου τους, επιπλέον του πλέον εντός της Δημοτικής χορτονομής.
Είναι λοιπόν εδώ που τώρα εξυφαίνετε στη γύμνια το ερμαφρόδιτο της πρωτοβάθμιας διαπλοκής. Ζητούν από το Δήμο να διευθετήσουν την μεταξύ Δήμου, και της των πλαστών τους συμβολαίων σημεία των ορίων της χορτονομής, και ο Δήμος ομόφωνα αποφασίζει, και με λίγα λόγια λέει, όσο προλάβατε και περιφράξατε δικό σας.
Όλα αυτά στο μουλωχτό.
Και αυτό όχι μόνο στη δική μου περίπτωση, τη μέθοδο τους έχουν καταφέρει να την κάνουν νομοτέλεια «πράξης» εφαρμογής σ’ όλες τις εναπομείναντες, δημοτικές δημόσιες, και ανεκμετάλλευτες ιδιωτικές εκτάσεις.

Είναι δε ο κύκλος της συμμορίας τόσο δεμένος με κοινή συμφερόντων ωμή _ φιλία, λόγω αμφίδρομης συμβολής αναμιξίας σε ψευδομαρτυρίες. Είναι δε και που η αυτοπεποίθηση των για το αδιάβλητο του ήθους και του ύφους ‘’δικαίου’’ της δικαιοσύνης που τους έχει μέχρι τώρα εξασφαλιστή, μέσω δικονομίστικων δικαστηριακών αποφάσεων, ώστε να τείνει να γίνει νόμος κράτους μιας ‘‘ευνομούμενης πολιτείας’’.

Γιατί όπως το πάνε θα προεκταθούν πέραν των ορίων της ισχύουσας ‘’αρχής της πρώτης νύχτας του γάμου’’ και να την προεκτείνουν σε αποκλειστική τους «συνταγματική» κατοχύρωση, ως επιλεκτικού τους δικαιώματος, την ευαρέσκεια της πολιτικομιξείας και πολιτικοεραστείας.
Κάποιος, κάπου, πρέπει να βάλει φρένο στο διαρκές αηδιαστικό αυτό γεγονός ,

Οι άνθρωποι ‘‘δεν έχουν ούτε ιερά ούτε όσια’’ είναι για μπουρμπούλιασμα. Και να σκεφθείτε ότι συμβολαιογράφος, πρώην δήμαρχος, σύμβουλοι ακόμη και βουλευτής με προέτρεψαν, σαν σύγχρονοι ‘’προαγωγοί’’, να τα βρω μαζί τους, τουτέστιν ως «χείρον» ευτελής ιθαγενής «ιδιώτης» «του αναπόσπαστου κομματιού του Ελληνισμού» να συνδράμω μέσο δικονομιστικής διαδικασίας να τους νομιμοποιήσω σε ηθικές και ποινικές δικάσιμα πράξεις.

(...! Και βεβαίως στη δικαιοσύνη δεν είναι επιτρεπτές οι παρεμβάσεις, αλλά η δικαιοσύνη πρέπει να ελέγχεται και να κρίνεται, όταν με τις πράξεις της δημιουργεί δικαιολογημένες σκέψεις ότι δεν συμβάλλει στη διερεύνηση υποθέσεων, που ενδιαφέρουν κυρίαρχα το δημόσιο συμφέρον και την προστασία των πολιτών".)
(σ.σ.------------ βουλευτής Εύβοιας)


Με εκτίμηση δια το υπεύθυνο έργο που επιτελείτε.
Πολύκαστρο 9-12-2006
Κώστας Αθανασιάδης.

Τρίτη, 27 Μαρτίου 2007 4:38 πμ
Αγαπητέ κ. Αθανασιάδη,

διάβασα με προσοχή το μήνυμα σας. Είναι ένα θέμα που το πληροφορούμαι για πρώτη φορά και θα το διερευνήσω όσο μπορώ και επιστημονικά και πολιτικά. Μόλις μπορέσω να συγκεντρώσω κάποια στοιχεία, θα επικοινωνήσω μαζί σας.

Πολύ φιλικά
Ευάγγελος Βενιζέλος






Δεν είναι τα ωραία λόγια χείρα βοηθείας στον αγώνα κατά της διαφθοράς

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

ΜΙΧΑΗΛ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ

ΜΙΧΑΗΛ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ
‘‘ΤΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΘΕΝ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΣΚΥΡΟΥ’’ ΜΙΑΣ ΕΠΤΑΕΤΙΑΣ 1934-1940. Εν ΑΘΗΝΑΣ 1941
Ιστορικό -Τίτλοι-Προάσπιση ορίων Δημοτικής χορτονομής

Όπου
Το ενδιαφέρον της Κοινότητος Σκύρου δια την προστασίαν των περιουσιακών συμφερόντων αυτής, καθ’ όλην την διαρρεύσασαν επταετή κοινοτικήν περίοδον (σ.σ 1936-1941), υπήρξεν αδιάπτωτων, και οσάκις επεχειρήθη παρ’ οιουδήποτε προσβολή των κεκτημένων δικαιωμάτων της ή απλώς εξεδηλώθη διάθεσις αρπαγής ή βλάβης της περιούσιας της, η ενέργεια της εξωδίκως και εν ανάγκη δια προσφυγής εις την δικαιοσύνην, προς υπεράσπισιν των δικαίων της υπήρξε πάντοτε κεραυνοβόλος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΅ Κοινοτικοί βοσκότοποι

Σελίδα 31 1. Υπάρχουσα κατάστασις βοσκοτόπων.
----------------------
Σελίδα 32 2. Μισθωτικαί σχέσεις – Ενοικιοστάσιον Βοσκών.
----------------------
Σελίδα 33 3. Τίτλοι κυριότητος και πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων
Κοινότητας επί βοσκοτόπων.
----------------------
A) Τίτλοι κυριότητος και πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων Κοινότητος επί δάσους
Κατωτέρω περιγραφή κτήσεως τίτλων κυριότητος συνοπτικά (σ.σ)

Εις ειδικόν φάκελλον παραδοθέντα μετ’ άλλων....εις την νέαν Κοινοτικήν ‘Αρχήν, περιελήφθησαν διάφορα πολύτιμα έγγραφα,....., αποτελούντα τίτλους κυριότητος της Κοινότητος επί των εν τη νύσω Σκύρω δασών, επί των λατομείων μαρμάρου και επί των κοινοτικών βοσκοτόπων.

1843 / 12 Αυγούστου κατατίθεται πρωτότυπος έκθεσις, του επί των ασιατικών γλωσσών διερμηνέως της κυβερνήσεως, όστις είχε χρηματίσει και διερμηνεύς του Οθωμανικού στόλου, καθ’ ήν όλαι αι νήσοι του Αιγαίου, Κυκλάδες, και Σποράδες, (εξαιρουμένων των προς τα παράλια της ανατολής κειμένων, ως της Χίου, Σάμου, Μυτηλήνης, Κρήτης και της Κύπρου), ήσαν επί τουρκοκρατίας υπό την διοίκησιν των κατά καιρούς αρχιναυάρχων της οθωμανικής κυβερνήσεως και υπό την άμεσων διεύθυνσιν του διερμηνέως του οθωμανικού στόλου, και ήσαν εσωτερικώς πάντοτε ελεύθεραι από επεμβάσεις σπαχίδων, καδδίνων, και βοιβοντάδων και δεν υπόκειντο εις τοιαύτας αρχάς, ως αι λοιπαί επαρχίαι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, κυβερνώμεναι υπό ομογενών προεστών ή δημογερώντων εκλεγόμενων ‘υπ αυτών.

Η από 1844 / 1 Νοεμβρίου υπ΄ αρ. 289 απόφασις (υποβληθείσα εις το Υπουργείο των οικονομικών ως γνωμοδότησις) της επί των διαφιλονικούμενων δασών εξεταστικής επιτροπής, στηριχθήσα εις την από 1843 / 12 Αυγούστου πρωτότυπον έκθεσιν, αποτελεί πολύτιμον έγγραφον και τίτλον κυριότητος της κοινότητος, εφ’ απάντων των εν τη νήσω Σκύρω δασών, δίδει δε μίαν λίαν ενδιαφέρουσαν ιστορικήν εξήγησιν του δικαιώματος αυτής.

Η από 1898 / 4 Σεπτεμβρίου, υπ’ αρ. 83451
(Προσωπική έρευνα Προέδρου Κοινότητας Σκύρου Μιχαήλ Σοφ. Στεφανίδου Μάρτης 1939)
¨όπως το καταγράφει.
¨Ένα πολύτιμον τίτλον κυριότητος επί των δασών, άγνωστον μέχρι τούδε, μη υπάρχοντα εις τον παλαιόν οικείον φάκελλον του αρχείου, λύοντα οριστικώς το ζήτημα τούτο, όπερ ουχί ορθώς εθεωρήθη αμφισβητούμενον, ανεύρομεν κατά την γενομένην υφ’ ημών προσωπικήν έρευναν εν τω αρχείω του Υπουργείου Γεωργίας κατά τον Μάρτιον του 1939, οπότε καθίστατο αναγκαία η προσκόμισις εις το Ταχυδρομικόν Ταμιευτήριον τίτλων κυριότητος, δια την παρά της Κοινότητος συνομολόγησιν του δανείου.
Τοιούτος είναι, η υπ’ αρ. 83451 της 4 Σεπτεμβρίου 1898 διαταγή του Υπουργείου Οικονομικών προς τον Δασάρχην Ευβοίας, δι’ ής ειδικώς αναγνωρίζονται τα δάση Σκύρου ως δημοτικά

1912 Η Κοινότης Σκύρου διεδέχθη τον προ του νόμου ΔΝΖ / 1912 υπάρχοντα Δήμο Σκυρίων, ούτος δε πάλιν ιδρυθείς μετά την απελευθέρωσιν της Ελλάδος και την πραγματοποιηθείσαν τότε διοικητικήν διαίρεσιν του Κράτους είχε διαδεχθεί την επί τουρκοκρατίας Κοινότητα Σκύρου ήτις δια των δημογερόντων διώκει τα κατ’ αυτήν.

Β) Τίτλοι κυριότητος και πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων Κοινότητος επί βοσκοτόπων.

΅Δια του άρθρου 51 του νόμου 4108]1929, παρεχωρήθησαν κατά κυριότητα και νομήν εις την κοινότητα Σκύρου, εγκατασταθείσαν εις τους βοσκοτόπους τούτους, δια των από 21 Ιουνίου 1930 πρωτοκόλλων, παρά της καταρτισθείσης, δια της υπ αριθ. 6393 αποφάσεως της Νομαρχίας Ευβοίας επιτροπής του διατάγματος της 13-2-1930 περί εκτελέσεως του νόμου 4108, έκτοτε δε μέχρι σήμερον, η κοινότης εκμισθοί και νέμεται τας χορτονομάς ταύτας. Συνεπώς εν προκειμένω, ο τίτλος κυριότητος της κοινότητος πηγάζει εκ του νόμου΅.

Πάσης φύσεως προστασία δικαιωμάτων Κοινότητας επί βοσκοτόπων
Κατωτέρω περιγραφή προσπάθειας ομάδος συμπολιτών συνοπτικά (σ.σ)

α) Από του έτους 1931 μία ομάς συμπολιτών προσεπάθησε να επιτύχη την εις αυτήν παραχώρησιν της μεγάλης ερημονήσου <<σαρακήνικο>> ( βοσκοτόπου)
΅----πλην όμως χάρις εις την έντονον διαμαρτυρίαν των κατοίκων προεξαρχούσης της Κοινοτικής Αρχής, απεσοβήθη η αφαίρεσις της και εματαιώθη η αυτόχρημα σκανδαλώδης εκείνη προσπάθεια αρπαγής.΅
΅Έκτοτε ----------επανελήφθη και πάλιν κατά το έτος 1938. Το κοινοτικό Συμβούλιον δια της υπ, αριθμ. 490}1938 πράξεώς του, ητήσατο την απόρηψιν των ------------΅

β) ΅Η Κοινότης μας επί επιχειρηθείσης διαταράξεως των κεκτημένων δικαιωμάτων της επί τμημάτων χορτονομών της εις θέσεις ‘στομα-μαλα΄-------το έτος 1939 ------ ευρέθη εις την αναπόδραστον ανάγκην να εγείρη αγωγάς προσωρινών μέτρων --------και εις μεν την πρώτην εξεδοθη η υπ αριθμ.11 10-11-1939 απόφασις του Ειρηνοδικείου Σκύρου,-------υποχρεούσασα τον αντίδικον να άρη τα τεθέντα φράγματα επί τμήματος κοινοτικής χορτονομής και να αφίση ελευθέραν την βοσκήν του μισθωτού της κοινότητος----------εις δε την δευτέραν περίπτωσιν το από 7-11-1939 εγένετο πρακτικόν συμβιβασμού-----------.

γ) ¨Η Κοινότης μας ευρεθείσα προ νέας διαταράξεως των δικαιωμάτων της επί ετέρων τμημάτων της κοινοτικής χορτονομής εις θέσεις ¨ατσίπολις¨ και ¨νότες¨ ------λαβούσα υπ. όψιν σύστασιν του Υπουργείου Εσωτερικών προς όλας τας κοινότητας περί λήψεως διοικητικών μέτρων, προ πάσης δικαστικής ενέργειας,------ανηνέχθη προς την Νομαρχεία Ευβοίας, ήτις δια της υπ, αριθμ. 29687}1940 διαταγής της, συνέστησε τώ κ. Επόπτη αγροφυλακής Ευβοίας να λάβη-------άτινα και ελήφθησαν υπό του αγρονομείου Σκύρου------.

δ) ΅Δια της υπ αριθμ. 489}1937 πραξεώς του, το Κοινοτικόν Συμβούλιον, εισηγήσει ημών, απεφάσισε την έγερσιν αγωγής, άλλλως την επίδοσιν αγροτικού χρέους--------κ.λ.π., λόγω αποζημιώσεως, δια γενομένην παράνομον βόσκησιν τμήματος κοινοτικής χορτονομής εις θέσιν ¨λάζος¨ (΄λάκος ? σ.σ.), ήτις και εγένετο δια-------του νόμου 677}1937 περί-----διαστημα.
Εξεδόθη η υπ. αριθμ. 2}1938 απόφασις του Ειρηνοδικείου Σκύρου----να καταβάλουν----,----, δραχμάς 4.300,----και εγένετο υφ.ημών η προς είσπραξιν βεβαίωσις εν τω ταμείο Κύμης. Ήδη δέον να εγερθή, δια-

ε) Εις την έκθεσιν πεπραγμένων της προκατόχου ----- εξετέθη εν σελ. 36 επομ., το όλον επίμαχον ζήτημα της μεταξύ κοινότητος και τρίτων προσώπων διαφοράς, περί των ορίων των κοινοτικών και τινων ιδιωτικών χορτονομών, εξ αφορμής της οποίας προ δεκαετίας εγένοντο δίκαι περί προσωρινών μέτρων, -----------, άτινα αυθαιρέτως προ πολλών ετών, όταν η κυριότης των παραχωρηθεισών τη Κοινότητα δια νόμου χορτονομών, ανήκε τω δημοσίω, αφήρεσαν ιδιώται τινές, προσαυξήσαντες τας γειτνιάζουσας ιδικάς των.
Έκτοτε--------, το Δημόσιον και η υποκατάστατος αυτού Κοινότης δυνάμει του νόμου Ψ Ξ του 1880 διετήρησεν από του 1864 έως σήμερων, εφ όσον μέχρι του έτους εκείνου εγένετο τοποθέτησις ποιμνίων των μισθωτών του Δημοσίου, την νομικήν νομήν επί των βοσκοτόπων τούτων, ως ρητώς επανέλαβεν ο νόμος 4108 του 1929.
Προς τον σκοπόν μάλιστα περιφρουρίσεως-------,------(Δεκέμβριος 1940), η ευχή να μη στέρξη
η Κοινότης εις συμβιβασμόν-------επί των αυθαιρέτως κατακτηθέντων (καταπατηθέντων σ.σ)
τμημάτων χορτονομών της,-----,-------, άνευ γνώμης του νομικού συμβουλίου του κράτους, συνεχιζομένων των δικών μετά τον πόλεμον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄ ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΜΑΡΜΑΡΟΥ
Σελ. 36 1. Υπάρχουσα κατάστασις λατομείων μαρμάρου.
Εἰς τήν αποκλειστικήν κυριότητα καί κατοχήν της Κοινότητος Σκύρου ανήκουσι τα λατομεία ποικολλοχρόου μαρμάρου, τα κείμενα εις την δασικήν περιοχήν υπό την επωνυμίαν «μάρμαρα» και είς τήν ακαλλιέρητον περιοχήν υπό τήν επωνυμίαν «βουνό», τά οποία κατά την τελευταίαν τεσσαρακονταετίαν εξεμεταλλεύθη η μισθώτρια αγγλική εταιρεία Marmor Limidet, ενεργήσασα εγκαταστάσεις τεχνικάς και οικοδομικάς εις τα θέσεις «αγιος Παντελεήμων» και «Πέυκος» και διανοίξασα αμαξιτήν οδόν μεταφοράς των προς φότωσιν μαρμάρων, εις τήν επί τούτο γενομένην πρό πολλών ετών αποβάθραν εις τοποθεσίαν «πεύκος».
Ηδη από δεκαετίας περίπου, η εταιρεία λόγω συγκεντρώσεως μεγάλων αποθεμάτων μαρμάρων, παραμεινάντων αδιαθέτων, διέκοψε τάς εργασίας της καταβάλλει όμως ανελλιπώς το μίσθωμα προς την Κοινότητα Σκύρου.

2. Μισθωτικαί σχέσεις της εν ισχύι συμβάσεως.
Ο Δήμος Σκυρίων, διά του υπ’ αριθμ. 25114 του 1898 μισθωτηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Τάσσου Οικονόμου, εξεμίσθωσεν εις τήν αγγλικήν εταιρείαν εκμεταλλεύσεως μαρμάρων, αντί ετησίου μισθώματος δραχμών τριών χιλιάδων και ωρισμένης ποσότητος μαρμάρων μικράς αξίας, την οποίαν ο τότε Δήμος και βραδύτερων η Κοινότης ουδέποτε ελάμβανε, πλην του εις χρήμα μισθώματος.
Εις την προκάτοχον ημών Κοινοτικήν Αρχήν, οφείλεται η ζωηρά μέριμνα της ικανοποιητικής ρυθμίσεως ζωτικωτάτης κοινοτικής υποθέσως, χάρις εις γενόμενον δικαστικόν αγώνα κατά της εταιρείας και επιτευχθέντα λίαν επωφελή δια την Κοινότητά μας συμβιβασμόν, καταλήξαντα εις την υπογραφήν του υπ’ αριθμ. 18995 του 1933 τροποποιητικού μισθωτηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Ι. Τσέλιου, δυνάμει του οποίου, κατά τον υπολειπόμενον χρόνον της μισθώσεως ταύτης, από του 1933 μέχρι του έτους 1948, η εταιρεία μαρμάρων, αδιαφόρως της διακοπής των εργασιών της, θα καταβάλη τη Κοινότητα κατ’έτος 78 αγγλικάς λίρας, τουτέστι το δεκαπενταπλάσιον περίπου του αρχικού εις χρήμα ετησίου μισθώματος.
Βάσει του συμβολαίου τούτου, η Κοινότης μας κατ’ έτος βεβαιοί εις το οικείον Ταμείον και εισπράτει το νέον αυτό μίσθωμα, καθοριζόμενον εις δραχμάς, δια μετατροπής των λιρών, κατά την 13ην Μαρτίου εκάστου έτους, βάσει του επισήμου δελτίου της Τραπέζης της Ελλάδος.

3. Τίτλοι κυριότητος επί των λατομείων μαρμάρου.
Συντρεχόντων των αυτών ως άνω, προκειμένου περί των κοινοτικών δασών, εκτεθέντων ιστορικών και νομικών λόγων, η κοινότης μας διαδεχθείσα τον Δήμον Σκυτίων και την επί τουρκοκρατίας Κοινότητα, εκπροσωπουμένην υπό των δημογερόντων της νήσου, τυγχάνει κυρία και κάτοχος πάσης της εν νήσω Σκύρω ακαλλιεργήτου εκτέσεως, μη ανηκούσης δυνάμει ειδικκών τίτλων εις ιδιώτας, γενομένης της αναγνωρίσεως του δικαιώματος τούτου και πρό της επαναστάσεως υπό της οθωμανικής Κυβερνήσεως, δυνάμει των ως άνω μνημονευθεισών ειδικών συνθυκών και βραδύτερων υπό του Ελληνικού Κράτους.
Σχετικόν είναι το υπ’ αριθμ. 1095/1861 έγγραφον του υπουργείου των Εσωτερικών, δι’ ού αναγνωρίζεται τω Δήμω Σκυρίων το δικαίωμα μεταλλεύσεως χρωμίου ή διαθέσεως αυτού κ.τ.λ. εν ταίς ακαλλιεργήτοις εκτάσεσι του Δήμου τούτου υπάρχοντος, δεδομένου ότι η Κοινότης Σκύρου είναι κύρια και κάτοχος των χρωμιούχων γαιών εν τη νήσω, ών όμως λόγω πτωχείας του μεταλλεύματος εις περιεκτικότητα, καταδειχθείσης εκ των παλαιότερον γενόμενον εργασιών, ουδεμία γίνεται από πολλών ετών εκμετάλευσις.
Σχετικαί ωσάυτως είναι αί έν τω οικείω φακέλλω υπάρχουσαι υπ’ αριθμ. 24919, 3750, 5631 του 1864 διαταγαί του ‘Υπουργείου των Έσωτερικών, ως και αι υπ’ αριθμ. 5956/1865 και 7697/1866 διαταγαί του αυτού ‘Υπουργείου, αναγνωριστικαί άπασαι των ανμφισβητήτων δικαιωμάτων του τότε Δήμου Σκυρίων επί των λατομείων μαρμάρου, άτινα εξεμισθώθησαν άπαντα, δυνάμει του υπ’ αριθμόν 7705 ης 4 μαρτίου 1867 μισθωτηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Γεωργίου Αντωνιάδου, βάσει της υπ’αριθμ. 259/1865 διακηρύξεως του Δημάρχου Σκυρίων. Βραδύτερων εγένετο νέα εκμίσθωσις αυτών προς τον Λέανδρον Δόσκον συνεπεία της υπ’ αριθμ. 2266/1873 σχετικής διακηρύξεως του Δήμου Σκυρίων και της υπ’ αριθμ. 7798/1873 εγκριτικής αποφάσεως της Νομαρχίας Ευβοίας.
Τέλος, ως ανωτέρω εξετέθη, δια της υπ’ αριθμ. 373/1897 διακηρύξεως του τότε Δημάρχου Σκυρίων, εδημοπρατήθη η πεντηκονταετής εκμίσθωσις ..….

Σας προτείνω να προστρέξετε στο φάκελο της συσταθείσας προ δεκαετείας? επιτροπής, η οποία παρήγαγε έργο, με αντικείμενο την χορτονομή του Δήμου, και πρέπει να υπάρχει εις τα αρχεία του Δήμου.

Είναι δύσκολο να κρατηθείς στη ζωή συμπλέοντας ανάμεσα σε κίτρινα φύλα.

Η προστασία των κεκτημένων μιας κοινωνίας επαφίεται στο δημοκρατικό αίσθημα και συνείδηση των εκπροσώπων αυτής, αλλά, και πρωτίστως στην εγρήγορση του εκλογικού σώματος κατά των επίορκων αντιπροσώπων του, με διαρκή εξάσκηση ελέγχου, του εις αυτούς εμπιστευθέν καθήκον.

Ποια τα πολιτικά πνευματικά παιδιά της εποχής του??
Κώστας Αθανασιάδης

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ

ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ
«ΤΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΣΚΥΡΟΥ» ΜΙΑΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ 1929-1933 Εν ΑΘΗΝΑΙΣ 1933

Όπου σελ. 36 « Ὄλοι ἐνθυμούνται ὄτι ἠ εἰς τήν κοινότητα διά τοῦ νόμου 4108 τοῦ 1929 παραχώρησις τῶν χορτονομών τῆς ποτέ μονής Ἅγίου Δημητρίου ἐν Σκύρω ἐκ μέρους τοῦ Δημοσίου, καί ἠ ἀνάγκη τῆς προκηρύξεως τῶν δημοπρασιών τῆς ἐκμισθώσεως των μέ τά παλαιά ἐγνωσμένα ὅριά των, ἐκ νομικής δεσμεύσεως καί ἠθικού καθήκοντος,….»
Όπου σελ. 37 «....Ἂμα τῆ εἰς ταύτην παραχωρήσει τῶν μεγάλων αὐτών βοσκοτόπων, γεγονός τό ὀποῖον μέ θερμόν ἐνθουσιασμόν ἐπανηγυρίσαμεν ὂλοι μας, ἐσπεύσαμεν νά τάς κατανείμωμεν εἰς μικρά τμήματα, ἀκριβώς διά νά ἀποφύγωμεν τήν εἰς βάρος τῶν μικρών κτηνοτρόφων μας ἐκμετάλλευσιν…»
παρακάτω «Ἐν ταῖς διακηρύξεσιν ἐθέσαμεν τά ἐγνωσμένα, γνωστά παλαιόθεν ὂρια τῶν χορτονομών του δημοσίου, ἐκείνα ἀκριβώς τά ὀποῖα προέκυπταν ὂχι μόνον από τόν κώδικα καί παλαιοτέρας καί νεωτέρας διακυρύξεις καί μισθωτήρια, ἀλλά καί ἀπό τά μισθωτικά συμβόλαια ἰδιοκτητών χορτονομών γειτνιαζουσών πρός τάς τοῦ Δημοσίου καί σήμερον τῆς Κοινότητος. Καί ἐπράξαμεν τούτο μετά προηγουμένην ἐμπεριστατωμένην ἒρευναν τοῦ ζητήματος, ὂχι μόνον διότι κατά σαφείς τῆς κοινοτικής μας νομοθεσίας διατάξεις είχομεν τήν ὐποχρέωσιν ταύτην, ἀφοῦ παρεχωρήθησαν αὗται μέ πλήρη τά προνόμια τοῦ Δημοσίου καί μέ τά παλαιότερα ὅρια, μή ἀναγνωριζομένης δι’ εἰδικού νόμου πάσης ἀπό τοῦ 1865 καί ἐντεύθεν ἰδιωτικής επ’ αὐτῶν κατοχής, διά τόν ἐπαληθεύσαντα δυστυχώς φόβον τῆς ἀρπαγής…»
παρακάτω «Ἄν τώρα μετά τούτο, παρατηρηθεισών ἀντιδράσεων τινών ἐκ τῶν ἰδιωτών μισθωτών, τάς ὀποίας ἐμπνέουν ἀπροκαλύπτως εἰς βάρος τοῦ συμφέροντος τῆς ὀλότητος, εὐάριθμοι τινές, δυστυχώς συμπολίται ἐν Σκύρω, τάξαντες ῶς μόνον τῆς ζωῆς καί τοῦ δημοσίου των βίου προορισμόν, τήν κακόβουλον ἀντίδρασιν εἰς κάθε κοινόν τοῦ τόπου καλόν,…»
Ὀπου σελ. 38 «..Τό κεφαλαιῶδες προφανῶς σφάλμα, εἰς ὅ ὐποπίπτει ἐν προκειμένω ὁ ἐπικρίνας….εῖναι ἀκριβῶς, ……ὅτι οἱ αὐθαιρέτως ἐπεκτείναντες τά ὃρια τῶν χορτονομῶν των ἰδιοκτῆται δέν διατελοῦσιν ἐν κατοχῆ.νομικῆ, ἀφοῦ αὐτός ὁ νόμος την κηρύσσει ἀνύπαρκτον, θεωρουμένου ὠς ἐν συνεχεία κατόχου και κυρίου τοῦ δημοσίου και σήμερον τῆς Κοινότητος.»
παρακάτω «Ἅς συνομολογήση τέλος μαζί μου, ΄κ…ὅτι ἕχω μίαν μικράν πεῖραν τῶν σχετικῶν ζητημάτων,….εἰς σημείον τουλάχιστον, ὥστε να ἀποσοβῆται ὀ φόβος «ασκήσεως βίας ἐπί τῶν ἐλευθέρων πολιτῶν» και «ἐνεργειῶν παρανόμων»